Tweemaandelijks laten we je kennismaken met iemand die verbonden is aan het orkest, voor of achter de schermen. Ditmaal is dat Stijn Declercq (monitormix).
Hoe lang maak je al deel uit van het BJO-team?
Dat moest ik even nakijken, maar ik ben blijkbaar nog een BJO-jonkie. Mijn eerste concert met BJO was op 29 januari 2020, een Two Places show met Monique Harcum en DJ Grazzhoppa.
Wat doe je voor het orkest?
Ik verzorg het geluid op het podium, monitormix dus. Dat wil zeggen dat ik voor iedere muzikant of groep muzikanten een andere geluidsmix maak. Soms is dat via monitors die op de vloer liggen, soms is dat via in-ears of koptelefoons. Zo kan iedere muzikant zichzelf goed horen in de grote bezetting die BJO is en het zorgt er vooral voor dat het hele orkest samen in tempo en op toon kan spelen of zingen… Alvast, dat is toch de bedoeling (lacht).
Waarom koos je voor deze rol bij BJO?
Via via werd ik gecontacteerd omdat BJO een iets complexer project met extra muzikanten wou spelen (Two Places), wat eigenlijk enkel lukt als je in-ears toevoegt aan de mix. Dat is een vrij complex gegeven en eigenlijk onmogelijk om zoiets enkel met de geluidsman vooraan te doen. Zo kwam ik in beeld. De meeste muzikanten die er voor het project werden bijgehaald, kende ik ook al vrij goed en met Mo en Grazz had ik lang geleden nog veel getourd in de periode van Zap Mama. Ik was na dag 1 meteen verkocht en het Two Places project blijft van al mijn andere projecten toch een heel speciale plek hebben in mijn muzikaal hart.
Wat doe je nog naast BJO?
Samen met 7 andere collega’s werk ik onder de naam van MONO soundteam. Een groepje geluidsmensen, waarbij iedereen zijn eigen competenties heeft maar elkaar 100% steunen. Bij grotere en intensievere projecten en tours is het heel belangrijk dat je af en toe een invaller hebt die de band ook kan vertrouwen en dat lukt heel goed met deze groep van 7. Onlangs nog moesten we een last minute vraag voor het project met Kommil Foo invullen in onze zeer drukke post corona agenda maar samen met 3 mono teamleden konden we dat tot een goed einde brengen.
We werken vooral voor bands en investeren heel veel tijd in live opnames beluisteren van ieder project, om zo te proberen het geluid naar een hoger niveau te tillen. Daarnaast doen we regelmatig PA repetities met onze bands, ter voorbereiding van tours of grote shows omdat we merken dat we zo in samenspraak met de bands de show nog heel wat kunnen pimpen.
Daarnaast doen we met MONO ook studio ATMOS mixen, recentelijk nog voor Stromae en de technische productie van enkele festivals (zoals Lokerse Feesten, Les Ardentes en Arena5).
Ten slotte nog leuk om te vermelden: bij wijze van ‘coronaproject’ hebben we een YouTube channel opgestart: MONO SOUNDLAB, waarbij we tips en tricks voor geluidsmensen verzamelen. In 1 van de eerste filmpjes op dat kanaal laat zien en horen hoe ik een 3D mix gebruik bij het Two Places project van BJO, zeker eens checken!
Zelf ben ik zo’n 20 jaar geleden gestart als freelancer bij een geluidsfirma in het diepe West-Vlaanderen maar ik ben al heel snel als monitorman op tour vertrokken met Flip Kowlier. Van daar ging het snel naar langere tours met o.a. Zap Mama, Lady Linn, Gabriel Rios en Jamie Lidell, om er wat grotere projecten uit te halen.
De laatste jaren ben ik vooral bezig met Netsky Live, Goose, Gers Pardoel, De Dolfijntjes, Oscar and the Wolf, Yong Yello, Breakbot, SX, Sebastian, Bazart en Lost Frequencies.
"Na dag 1 bij BJO was ik meteen verkocht en het Two Places project blijft een heel speciale plek hebben in mijn muzikaal hart."
- Stijn Declercq.
Naar welk BJO-project kijk je het meest uit en waarom?
Dat is voor mij Two Places, de combi van hiphop, jazz en soul blijft voor mij een winner.
Wat is je leukste BJO-herinnering?
Brosella Festival met het Two Places project. Ook al woedde er een pandemie, de uitdaging om zo’n grote bezetting op grote afstanden van elkaar op een korte opbouwtijd op een festival te kunnen laten spelen, dat geeft een kick.
Wat is je band met jazz?
Mijn vader is een heel groot muziekliefhebber maar hij gaf me weinig of geen intro tot jazzmuziek. De eerste semi jazzy track in mijn herinnering moet ‘My Baby Just Cares for Me’ van Nina Simone zijn, overigens de openingsdans op mijn huwelijk. Al zullen echte jazzmannen dat misschien te poppy vinden.
In mijn eerste prille jaren als geluidstechnicus herinner ik me nog goed dat ik monitors mocht doen voor Aka Moon in Doornik en dat ik toen geweldig onder de indruk was van Stéphane Galland en hoe ik volledig kon opgaan in de muzikale structuur. Maar ik begreep vooral niet hoe ze elkaar als muzikant niet compleet uit de song/tempo konden spelen. Ik vond dat echt indrukwekkend als jonge gast.
Rond die tijd ben ik ook meer naar jazzy stuff beginnen luisteren en wat blue note verzamel CD’s gaan ontlenen in de bib, want zoiets als streaming bestond toen nog niet. In de bib zag ik Guru’s Jazzmatazz liggen en toen was ik écht verkocht aan jazzy hiphop stuff. Toen Music Evolution van Buckshot LeFonque uitkwam leerde ik ook de familie Marsalis familie. And so on. Ik ben wat jazz betreft dus een laatbloeier.
In mijn latere tourleven was het ook heel leuk om bijvoorbeeld met Zap Mama in de Blue Note Jazz Club in Japan te spelen en te horen hoe Grazz met een paar samples een groovy track in elkaar kon scratchen. Met Jamie Lidell hebben we ook de eer gehad op een aantal grote jazzfestivals als Montreux en North Sea te mogen spelen en dan is het altijd leuk om nieuwe dingen te ontdekken.
Naar welke cd/Spotify-track/radiohit heb je laatst geluisterd?
Onlangs op Dranouter Festival had mijn vrouw Coline & Toitoine gezien: een leuke ontdekking.
Wie zou je graag eens samen met BJO op een podium zien staan en waarom?
Ik vind het altijd leuk als twee artiesten uit totaal verschillende disciplines samen op een podium staan, totaal uit beider comfortzones. Om dan te zien, horen en voelen dat het klikt op een podium, dat blijft de echte magie van muziek.
Dus graag iemand waar ik nu zelf niet over durf na te denken of op kan komen. Iets onverwacht! (knipoogt).
